խոս-խոս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խոս-խոս 

  1. Ղարաբաղ՝ վեճ, կռիվ, անհաշտություն ◆ Նահանց տանը ամեն օր խոս-խոս կա։ (Ձեռագիր)
  2. Գանձակ՝ խոսելու կարողություն ◆ Վախից խոս-խոսը կտրվեց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։