Jump to content

խոտոտալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խո•տո•տալ 

  1. Վան՝ հոտ քաշել, հոտոտել ◆ Ռեհան քաղի՝ վարդ խոտոտա: (Հրաչյա Աճառյան)
  2. (փխբ․) կարոտն առնել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։