խոտորու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔtɔˈɾu]
վանկեր՝ խո•տո•րու
- Ղարաբաղ՝ դատարկ, պարապ, փուչ
- (փխբ․) ոչ լրիվ, հինարի նման ◆ Խոտորու մարդ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- իզուր, պարապ տեղը
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։