խոտունց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔˈtunt͡sʰ]
վանկեր՝ խո•տունց
- Խոտուրջուր՝ խոտհարք, մարգագետին
- նույնն է՝ խոտհունձ
- (փխբ․)խոտհունձ, խոտ հնձելու ժամանակը ◆ Գարունը քաղաքը, խոտունցը իր գիշերվան քունը կիսող չարչարանքներն էին։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։