խորաթել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔɾɑˈtʰɛl]
վանկեր՝ խո•րա•թել
- Պոլիս, Կարին, Մուշ, Ակն, Արաբկիր, Ամասիա, Սեբաստիա՝ խոսել, զրուցել ◆ Ամեն առավոտու արև կը ցաթե, էկո հետս անուշ խորաթե: (Կարապետ Գաբիկյան) ◆ Արի իստեղ նստի քիչըմ խորաթենք, սըրտերըս բացվե։ (Ձեռագիր)
- Ակն՝ պատմել ◆ Հեքիաթ մը խորաթե: (Հրաչյա Աճառյան)
- Ակն՝ տեսակցել
- Պոլիս, Համշեն՝ բամբասել, չորախոսել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Պոլսի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Ակնի բարբառային բառեր
- Արաբկիրի բարբառային բառեր
- Ամասիայի բարբառային բառեր
- Սեբաստիայի բարբառային բառեր
- Անհայտ բարբառով հայերեն բառեր
- Քաղվածք/Կարապետ Գաբիկյան
- Քաղվածք/Ձեռագիր
- Քաղվածք/Հրաչյա Աճառյան
- Համշենի բարբառային բառեր