Jump to content

խորդյուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խորդիւն

վանկեր՝ խորդ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խորդալը ◆ Մութ խրճիթում մայրը լսեց մի խորդյուն։ Հովհաննես Թումանյան
  2. խորդալու ձայնը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. (նորբ․) խռմփոց, խռկոց

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։