խորդուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔɾˈduk]
վանկեր՝ խոր•դուկ
- մաքրած, հավաքված ◆ Իրիկու էկա, էլման իմ տեղ թալուկ, սվլուկ, խորդուկ: (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։