Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րել

Ստուգաբանություն

Պոլիս՝ ՆՆ Խարբերդ՝ Գավաշ՝ Շատախ՝ Սասուն՝ Ուրմիա՝ և այլն։ 1․ Թաղել։ ◆ Ես որ մեռա, Սև սարի գլուխ խորե ընձի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մոլլան մեռիր ի, տանենք, խորենք։ (Հրաչյա Աճառյան)

2․ Հողի տակ թաքցնել՝ հորել։ ◆ Կտորմ տիղ ես կնացի, Ավետարանս խորիցի։ (Գ․Շերենց)

3․ Որևէ բան ծակելով մեջ դուս տալ՝ դատարկել։ ◆ Փայտի ներսը խորես հանես՝ սիկարնեկ կըլլա։ (Հրաչյա Աճառյան)

4․ Համշեն՝ Ուտելու համար պահված բաները բացել և օգտագործել։ ◆ Ծըմեռ չըղած անուշը խորից (Ձ)։

5․ Խարբերդ՝ Ուրիշի աշխատանքը յուրացնել՝ գողանալ։ ◆ Ես էի զրպարտեցի, ուրիշին հալալ հախը խորեցի (ԹլԿ)։

տե՛ս հորել ◆ Խորենք թագավորի գլուխը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
տե՛ս թաքցնել ◆ Իր դրամագլուխը խորելով ուրեմն այս բոլոր անօգուտ ծախքերը կը հոգար։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Դաշտի մկան պես փորում ենք, խորում: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հարուստը իր արծաթը խորում է հողի տակ։ (Րաֆֆի)

Խորած, Վան՝ Անարգական բառ, թաղած։ ◆ Աղջիկ, քո գլուխ արծըթե թաս է, խորած վարդապետ կասե՝ չհաս է։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Խորած-խեխտված, Վան՝ Սիրահետողի հասցեին ուղղված արտահայտություն, երբ նա տարիքով փոքր է աղջկանից։
Խորած պանիր, Վան՝ Կճուճով հողի տակ պահված պանիր, որ յուրահատուկ ախորժելի համ ու հոտ ունի։ ◆ Խամբոն կարոտեր ի կողած տառեխին, խորած պանրին (ԳՄհր)։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։