խործանա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔɾt͡sɑˈnɑ]
վանկեր՝ խոր•ծա•նա
- կույրին։ Մի տեսակ վայրի բույս, որի որի արմատն ուտում են
- Սեբաստիա՝ թրատերևների կարգին պատյանող սոխարմատով բույս, մաշկագույն ծաղիկներով, որ գործ են ածում իբրև համեմունք և ներկանյութ
- Սեբաստիա՝ արմատատուղ կաղինի մեծությամբ, որ աղջիկները կամարաձև կապելով գաղտնի նվեր են ուղարկում իրենց նշանածին կամ սիրածին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։