Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րո•զակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ԽՈՐՈԶԱԿ, Կարին՝ Խ, ԽՈՐԵԶԱԿ, Ղրբ, ԽՈՐՈԶԵԱԿ, Պապեն՝ Երեխաների ու պատանիների գլխի հիվանդության, որից ձայնը կտրվում է, սկսում են խռխռալ և ծանր շունչ քաշել (բուժոլու համար գլխի գագաթից ածելիով արյուն են առնում)։

◆ Բելոյենց տղեն խորոզակ ա էլել ()։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։