Jump to content

խոցվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔt͡sʰˈvɑt͡skʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոցուածք

վանկեր՝ խոց•վածք 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խոցված տեղ, վերք ◆ Խոցվածքը արդեն առողջացել է։
  2. (փխբ․) վիրավորանք, անպատվություն ◆ Չկար մտքում հանդգնություն, այլ հույժ խոցվածք խաղաղասեր և միաբան հոգու։ (Վիգեն Խեչումյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]