խուզուպլոճիգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χuzuplɔˈt͡ʃiɡ]
վանկեր՝ խու•զու•պլո•ճիգ
- Ղարաբաղ՝ վայրի արմատապտուղ, կեր կոզերի համար ◆ Խոզերը տար ըրա վարը, թող խուզուպլոճիգ ուտեն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։