խութնի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խութ•նի 

Նոր Նախիջևան, Մուշ՝

  1. մետաքսից գործվածք, թանկարժեք կտորեղեն ◆ Թագվորի մեր, տյուրս արի, թոփ մը խութնի ինք բերի։ Ահ ◆ Ռեմ, հան տուր տաս օսկի, մեկ թոփ խութնի։ Բնս
  2. կանանց վերնազգեստ ◆ Կնիգ կերթա, էմլան կըհաքի ուր շորեր, խութնին ու դալեն։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։