խուլիկ-մունջիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խու•լիկ-մուն•ջիկ 

  1. Պոլիս՝ համեստ, պարկեշտ, սուսուփուս, որ խուլ ու մունջի պես նստում է ◆ Խուլիկ-մունջիկ տղա մըն է։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։