Jump to content

խուլխուլիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուլ•խու•լիկ 

  1. Նոր Նախիջևան, Մարզվան՝ բարձրաձայն, գոռալով, աղմկալից ◆ Խուլխուլիկ ձայնով կը պոռար։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Սեբաստիա՝ հեռվից կամ խորունկ տեղից եկող լալագին ձայն
  3. Սեբաստիա՝ մարմնի ներսի բութ ցավ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։