խուլխուլիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուլ•խու•լիկ 

  1. Նոր Նախիջևան, Մարզվան՝ բարձրաձայն, գոռալով, աղմկալից ◆ Խուլխուլիկ ձայնով կը պոռար։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Սեբաստիա՝ հեռվից կամ խորունկ տեղից եկող լալագին ձայն
  3. Սեբաստիա՝ մարմնի ներսի բութ ցավ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։