Jump to content

խուխուլդռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խու•խուլ•դը•ռել 

  1. Համշեն՝ Փունջ-փունջ կախվել (բալը, լոբին, կեռասը և այլն)։ ◆ Լոբյընին խուխուիցոն խուռչըգնուն վրեն։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։