խուխուլդռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խու•խուլ•դը•ռել 

  1. Համշեն՝ Փունջ-փունջ կախվել (բալը, լոբին, կեռասը և այլն)։ ◆ Լոբյընին խուխուիցոն խուռչըգնուն վրեն։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։