խունկ-խնկարկու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χuŋk χŋkɑɾˈku]

վանկեր՝ խունկ-խ(ը)ն•կար•կու 

Ածական

  1. (նորբ․) իբր՝ խնկարկվող խունկ ◆ Սոսկ մի մզկիթ դու խունկ-խնկարկու։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]