խունց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χunt͡sʰ]
վանկեր՝ խունց
- Սիփան՝ վարագույրով բաժանված տան մի անկյուն ◆ Տերտեր կըսե. -Օռշնած, զքու մեռել խունցն է դրած։ Բնս
- նույնն է՝ խուց
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։