խուշկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուշ•կել 

  1. Ջավախք՝ խուշքել
  2. Բալու, Մուշ՝ խուշքի փռել գոմի հատակը՝ անասունների տակը չոր մնալու համար։
  3. Հավարիկ՝ չորանալ, ցամքել։ ◆ Թուքս բերանս խուշկեց: (Ձեռագիր) ◆ Բահը ուսիս՝ խուշկած արխովը գնացի՝ ջուր բացելու։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։