Jump to content

խուշկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուշ•կել 

  1. Ջավախք՝ խուշքել
  2. Բալու, Մուշ՝ խուշքի փռել գոմի հատակը՝ անասունների տակը չոր մնալու համար։
  3. Հավարիկ՝ չորանալ, ցամքել։ ◆ Թուքս բերանս խուշկեց: (Ձեռագիր) ◆ Բահը ուսիս՝ խուշկած արխովը գնացի՝ ջուր բացելու։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։