խուչկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χut͡ʃʰˈkɛl]
վանկեր՝ խուչ•կել
- Կարին՝ նստել, շնթռել, անգործ՝ պարապ վեր ընկնել (նախատական) ◆ Խուչկե, զխտվե, տնկվե, չքվե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։