խուռա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χuˈrɑ]
վանկեր՝ խու•ռա
- Քեսաբ՝ խոտ քաղելու տեղ, խոտատեղ, խոտհարք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։