խուռնազ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χurˈnɑz]
վանկեր՝ խուռ•նազ
- Մուշ՝ գոռոզ, ինքնահավան, մեծամիտ ◆ Կեղնի, չեղնի՝ խուռնազ ու զալըմ թագավոր մի կեղնի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Էդ խուռնազ սուլթանին հաղթեր է կնիկ մե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։