խուսափուկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χusɑpʰukutʰˈjun]

վանկեր՝ խու•սա•փու•կութ•յուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) խուսափուկ լինելը ◆ Նրանց կարեվեր քայլն էր տրոփում Անծանոթ-անհայտ ճանապարհների անհայտության մեջ, Անապատների հորիզոնների խուսափուկության: Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]