խուր

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուր 

խուր1

1. Թբիլիսի, Մեղրի՝ խոր,ոչ ծանծաղ։
2. բարդ, խրթին։

Արտահայտություններ

1. խուր դուրս գալ, ՆՋ բարդ՝ խրթին լինել, դճվարությամբ հասկացնել։ ◆ Խուր դուրս էկավ ու դրան չկարողացան բան հասկացնել (Ձեռագիր)
2. խուրըփիքր անիլ, Թբ խուր մտածել, միտքը լարել մի բանի վրա։ ◆ Խուրը վուր փիքր իմ անում դրուստ մարթ քիչ կա

խուր2

1. Թբիլիսի, Մուշ, Մոկս՝ հոր, փոս

խուր3

1. Վան, Բաղեշ՝ փեսայի կողմից մոտ եկած մարդիկ։
2. հյուր։ ◆ խուրի առջև ամոթի կնիկ ուտի խմի (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

1. խուր խրոց, Վն մեծարգո՝ սիրելի հյուրեր

խուր4

1. Սվեդիա՝ շիկացած երկաթով այրվածքի հետք՝ նշան,խարան
2. Սվեդիա՝ կոշիկի հարելուց առաջացած ոտքի վերք
3. Նոր Ջուղա՝ մարմնի վրա փոքրիկ կոշտուկ
4. Սվեդիա՝ սառը զենքի հարվածի վերք

խուր5

1. գործ է ածում կապակցության մեջ ծառի չորս ճյուղերը։ ◆ եկավ հիքին, ուզում էր ծառի խուր ու խուշը կիտի (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։