Jump to content

խուրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խու•րա 

  1. Թբիլիսի՝ խումբ, խմբով մարդիկ ◆ մեկել տեսնիմ խելիմ խուրա խալխ գալիս է դբա ինձ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։