Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խուրդայ

վանկեր՝ խուր•դա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Սովորութեն էր դառցուցէ աս մարթը հեչ խուրդ փարա եդ չէր տա։ (Ձեռագիր)
-Խեչո, էդտեղ երեք մանթեի խուրդա չի՞ լինի։ (Մուրացան)
Մին սուրու խուրդա խոխեքս սոված ծարավ տոն ընգած ըն, էն ծուն ծմեռնը կլանչոց ին տամ:(Տմբլաչի Խաչան)
Խուրդան հավաքեցեք, պետք կգա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Խուրդ անել, փողը մանրել։ Խուրդա անինք ու քու փողը թամամ վիկալ:(Գարեգին Սևունց)
Խուրդա-մուրդա, մանր-մունր։ Մտքով պեծառ ըլիք...ասիք, խոսիք ազնվութինի, մարթասիրութենի ու էս թավուր խուրդա-մուրդա բաներու վրեն։ (Խաթաբալա)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։