խուրթխաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուր•թ(ը)•խաշ 

  1. Վան՝ խաշված
  2. (փխբ․) տրորված, մաշված, քրքրված ◆ Մեր մեջք ու թիկունք, թև ու թիկունք բեռներու տակ խուրթխաշ էլեր ու փսորվեր ի։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Խուրթխաշ էլնել, Ամբողջովին խաշվել ◆ Պաղնիս տայցուցեք, խուրթխաշ էլնեն։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։