խռբուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χrbuk]
վանկեր՝ խ(ը)ռ•բուկ
- Նոր Բայազետ՝ անպետքացած, փչացած
- քայքայված, ավերված, ուժից ընկած ◆ Քաս, խռբուկ Գերո՜, մի երկու հավ բռնի մորթե՜: Խաչիկ Դաշտենց
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։