Jump to content

խռնու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ռ•նու 

  1. Վան՝ իբր ճարտար, ճարտարախոս, խոսքի տակ չմնացող
  2. Մուշ, Բաղեշ՝ տգետ, անգետ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։