խռփիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χrpʰik]
վանկեր՝ խ(ը)ռ•փիկ
- Նոր Ջուղա՝ աշխույժ` առույգ ծերուկ ◆ Նա մի խռփիկ, բայց համակրելի մարդ էր։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։