խսխոսան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χsχɔˈsɑn]
վանկեր՝ խ(ը)ս•խո•սան
Ածական
- (նորբ․) շատախոս, անտեղի խոսող ◆ Տեր աստված խսխոսան է, բայց սիրտը մաքււր է, բարկանալ մի․․․ տատն էր ասում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։