խվան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χvɑn]
վանկեր՝ խ(ը)•վան
- Կարին՝ խանդոտ ◆ Խվան մարթ է, կնկանը չի թողնե տնեն դուս էլլելու։ (Ձեռագիր) ◆ Խվան կին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։