խրախճանող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɾɑχt͡ʃɑˈnɔʁ]
վանկեր՝ խ(ը)•րախ•ճա•նող
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խրախճանք՝ կերուխում՝ խնջույք անող ◆ Մատուցողը գլխի ընկավ և նրա օգնականները կավե չանախներ դրեցին խրախճանողների առջև։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։