խրախճանող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɾɑχt͡ʃɑˈnɔʁ]

վանկեր՝ խ(ը)•րախ•ճա•նող 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) խրախճանք՝ կերուխում՝ խնջույք անող ◆ Մատուցողը գլխի ընկավ և նրա օգնականները կավե չանախներ դրեցին խրախճանողների առջև։ «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]