խրխրջալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ր•խ(ը)ր•ջալ 

  1. Մուշ՝ փշրվել, մանրվել, փշրվելու ձայն հանել (ատամների տակա) ◆ Կեր զտոնիկ, կեր զբաղարջ։ Կերա, ակրեքս խրխրջաց, ավզով, քարով էր շաղըխված։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Հացն այնպես հողոտ է, որ ակռայիդ տակ կխրխջա: (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։