Jump to content

խրտչուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)ր•տ(ը)•չուն 

Ածական

  1. (նորբ․) խրտնել ◆ Մարդամոտ է Սայաթ-Նովան.Բայց նույն քան էլ...խրտչուն է նա։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]