խփաթի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χpʰɑˈtʰi]
վանկեր՝ խ(ը)•փա•թի
- Թբիլիսի՝ վտանգավոր, փորձանքներով լի ◆ Դիփ Սոլոլակ ու Սոլոլակ, խիստ խփաթի թաղ է։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։