խփան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χpʰɑn]
վանկեր՝ խ(ը)•փան
- Թբիլիսի, Սեբաստիա՝ փակված, գոց, խուփ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Խփան չուլ, Թոնրի խուփի վրա գցելու ծածկոց
- Խփան տակի օմքին, Թբիլիսի՝ Սուսուփուս մարդ ◆ Խփան օմքին չին ուզում (սուսուփաուս չեն սիրում)։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։