խփնված
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χpʰnvɑt͡s]
վանկեր՝ խ(ը)փ•ն(ը)•ված
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (ժրգ.) փոքր-ինչ խենթ՝ ցնդած, տարօրինակ ◆ Գրական միջավայրում աղբը շատ է, թույլ, խփնված գրողներ շատ կան, որոնք անաչառ չեն միմյանց հանդեպ։ Շրջան (թերթ) ◆ Թս ի՞նչ խփնված տիպ բռնեց ճամփաս։ Ավանգարդ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։