խփնված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)փ•ն(ը)•ված 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) (ժրգ.) փոքր-ինչ խենթ՝ ցնդած, տարօրինակ ◆ Գրական միջավայրում աղբը շատ է, թույլ, խփնված գրողներ շատ կան, որոնք անաչառ չեն միմյանց հանդեպ։ Շրջան (թերթ) ◆ Թս ի՞նչ խփնված տիպ բռնեց ճամփաս։ Ավանգարդ (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]