խևնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խև•նալ 

  1. Մալաթիա՝ հիմարանալ, խենթանալ, գժվել ◆ Գողը մարթու ջեբեն բլազուկը, տեղը խիար կդնե, մարթը խևնա կը։ {{Հեղինակ|Մլթխ} ◆ Ով ինձ շինից դիվանա, Սուրփ Կարապետեն խիվանա: Ս_Ն
  2. հափշտակել՝ տարվել, չափազանց սիրել ◆ Օրիորդները վրաս կխևանան: (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Կօգնե կխևնաս, Կաղապար:բրբեռ Դատարկ-դատարկ դուրս մի տուր, լուրջ եղիր

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։