ծածել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծա•ծել
- Տրապիզոն՝ երկար ու բարակ ձողերից հյուսած հարմարություն, որ կախում են թոնրատան առաստաղից, վրան լցնում ձմեռվա պաշարը՝ սոխ, դդում և այլն՝ փչանալուց զերծ պահելու համար ◆ -Օջախի մուրը ծածկում է ծածելի վրայի դդումն ու սոխը և նրանց պահպանում փտումից։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։