Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծայրէիծայր

վանկեր՝ ծայ•րե•ի•ծայր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծայրից ծայր, սկզբից մինչև վերջ ◆ Այդ վիշտը սուրի պես սիրտս ծայրեծայր խոցեց։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Սևանա լիճը երբեմն սառչում է ծայրեծայր, իսկ հաճախ նրա միայն ծոցերն ու խորշերն են պատվում սառույցով։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ Կայարանը ծայրեծայր լեցուն էր։ (Թարգմ․) ◆ «Չափար-Սարասար» նշանակում է կկոտոր գլխից ցգլուխ, այսինքն՝ ծսյրեծայր։ (Րաֆֆի)
լիովին, պռնկե-պռունկ, ամբողջովին
բոլորը, առանց բացառության անխտիր
սկզբից մինչև վերջ ◆ «Մեղրագյուղը» ծայրեծայր կարդաց։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նա Չարենցի «Գանգրահեր» տղան ծայրեծայր անգիր գիտե։
չափազանց խիստ ◆ Նա ժողովից տուն եկավ ծայրեծայր գռգռված։ Սերո Խանզադյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։