ծանծ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծանծ
վանկեր՝ ծանծ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս ծեծ բառի ռնգայինով և այլ ձայնավորմամբ ձև է, բայց հնդեվրոպական ծագման վարկածը խիստ կասկածելի է։ Բավարար չափով համոզիչ չէ նաև կովկասյան (վրացական) ծագման վարկածը՝ ĵenĵa «ծեծել», enĵi «խծուծ»։
Գոյական
- ցորենի ու վարսակի հատիկի կեղևը, խզուզ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (ժղ․) կճեպ, փոճոկ
- խզուզ, կոթինք, խզուռ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։