Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•ծա•ղուտք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծանծաղամաս, անցահուն, խրուտ (հնց․)՝ ծանծաղք, ծանծաղուտք, ծանծուղ ◆ Հիմա գյուղացին կը հասկնա ծառին լեզուն, կը հասկնա լեզուն այն երկճյուղ ծառին, որ թևաթափ կայներ է ծանծաղուտքին մեջ (ՄՄ)։
ծանծաղուտ, անխոր, (ժղ․)` երես, երեսիկ, երեսք, երեսունկ
տե'ս մակերեսային
թեթևամիտ, թեթևսոլիկ, պակասամիտ, դատարկամիտ, տխմար, ծանծաղ (ժղ․), թեթև, թեթևախելք, դատարկ (փխբ․), (գվռ․)` տուտուց, ձանձաղ, մալեզեզուկ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։