Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•թաթ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծանր ու խոշոր թաթ ունեցող ◆ Այն (բառի՝ խեսքը) չես տրտրի ծանրաթաթ փղեր սմբակների տակ Սիլվա Կապուտիկյան ◆ (Արքան) իջավ գահից ոսկեդրվագ և ծանրաթաթ քայլեց սրահներով Վահագն Դավթյան ◆ Եվ քայլերց նրա այդ ծանրաթաթ լուր տնքացին գորգերն այրունացող։ Վահագն Դավթյան
թաթերը ծանրորեն գետնին դնող, ծանր քայլվածքով, դանդաղ ու ծանրորեն թաթերը ոտքերը գետնին դնելով
ծանր թաթերով կատարվող, ծանր թաթերի ◆ Եվ քայլերից նրա այդ ծանրաթաթ լուռ տնքացին գորգերն արյունացող։ (Է. Դավթյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։