Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•լուրջ

Ստուգաբանություն

շատ լուրջ ու ծանրաբարո ◆ Ծանրալուրջ մարդ։ ◆ Ծանրալուրջ աղջնակը հոր մոտ մնաց՝ ասելով, որ կոմսուհին փափագում է հետս առանձին լինել։ Թարգմ.
խոր ու լուրջ մտքեր՝ բովանդակություն ունեցող ◆ Ծանրալուրջ իմաստություն։ ◆ Բազմաթիվ սուրբեր, ինչպես նաև մի քանի սրբուհիներ… զարմանալու չափ զգացված էին իր պատասխաններուն ծանրալուրջ իմաստութենեն։ (Միսաք Մեծարենց)
լրջություն ու խոհունություն արտահայտող ◆ Ծանրալուրջ հայացք՝ տեսք։ ◆ Սա մեծ գործ էր այն ժամանակվա ծանրալուրջ միապաղաղ կյանքով ապրող հասարակության համար։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։