ծառահարգանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑhɑɾɡɑŋkʰ]
վանկեր՝ ծա•ռա•հար•գանք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ծառերի հանդեպ ունեցած սեր, հարգանք ◆ Քրիստոնեության շրջանում էլ Հայաստանում գաղտնի կամ բացահայտ ու նոր բնույթով շարունակվեց ծառապաշտամունքը կամ ծառահարգանքը: Ռաֆայել Իշխանյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։