ծառկանկար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծառ•կան•կար
- Կարին՝ վայրի բանջար, որ թթու են դնում կամ ձվով կամ յուղով տապակում ◆ հոտաղները ծառկանկարները կուտեն առանց խաշելու, որ ավելի համով է։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։