ծավրդել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծավ•ր(ը)•դել 

  1. Սասուն, Վան՝ դատարկ-դատարկ՝ ցնդածի նման խոսել, ցնդաբանել
  2. ցնորվել խելքը թրցնել ◆ Անտոն խելք ծավրեց, թալիցին, փրկիչ։ ԱՏՍ ◆ Ծավրել ել, խելքդ քամուն ես տվել, Ախանես։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։