ծարավահարույց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾɑvɑhɑˈɾujt͡sʰ]
վանկեր՝ ծա•րա•վա•հա•րույց
Ածական
- (նորբ․) ծարավ բերող, շոգ ◆ Ծարավահարույց երկինք էր ու հող։ Հ. Սարուխան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։