ծարծու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾˈt͡su]
վանկեր՝ ծար•ծու
- Նոր Նախիջևան՝ մտրակի ծայրի կաշվե կտորը ◆ Ձիիս վրան հարբած պառկած, խալմու խամչին թևես կախած, ծարծու թախըմ երկու սաժին։ Փրքշ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։